Gerbrandy Monument Sneek
Sneek
Met dit monument in Sneek wordt Pieter Sjoerds Gerbrandy herdacht. Deze Friese gereformeerde boerenzoon was tijdens de Tweede Wereldoorlog minister-president van Nederland.
Neem alvast een kijkje
Anderen bekeken ook
Met dit monument in Sneek wordt Pieter Sjoerds Gerbrandy herdacht. Deze Friese gereformeerde boerenzoon was tijdens de Tweede Wereldoorlog minister-president van Nederland. Als tegendraadse politicus met majestueuze walrussnor moedigde hij de Nederlandse bevolking in de jaren 1940-1945 vanuit Londen aan om vol te houden tegen de Duitse bezetter.
Pieter Sjoerds Gerbrandy werd geboren op 13 april 1885 in het Friese Goënga. Hij groeide op in een gereformeerd milieu, waarin politiek een belangrijke rol speelde. Hij verliet Friesland om rechten te studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 1939 werd Gerbrandy in Amsterdam benaderd door formateur De Geer van de Christelijk-Historische Unie om minister van Justitie te worden. Omdat Gerbrandy van mening was dat hij met de naderende oorlogsdreiging zijn verantwoordelijkheid nemen moest, verliet hij in 1939 de universiteit om deel te nemen aan het Kabinet De Geer.
Tijdens de Duitse inval in mei 1940 vlucht Gerbrandy naar Engeland als minister en wordt na enkele maanden door Koningin Wilhelmina benoemd tot minister-president. Gerbrandy was net als Wilhelmina onvermoeibaar en zweepte de burgers en het verzet via radioboodschappen op om vooral moed te houden. Gerbrandy bleef tot 1959 actief in de politiek en hij werd in 1955 als erkenning voor al zijn verdiensten tot Minister van Staat benoemd. Gerbrandy overleed in 1961 in Den Haag.
Hier vind je Gerbrandy Monument Sneek
Schaapmarktplein 38601 CE Sneek Plan je route
vanaf jouw locatie
-
Eartiids curiosa, ambacht & kunst | winkel en webshop
Eartiids curiosa, ambacht & kunst | winkel en webshop
-
Monument Scharsterbrug
Monument Scharsterbrug
Het dorp Scharsterbrug en de brug over de Scharster-Rijn waren belangrijk voor de Duitse verdedigers. Beide lagen op de weg naar Lemmer waar honderden Duitse militairen per schip hoopten te kunnen ontkomen naar Noord-Holland. In korte tijd werd er tweemaal gevochten in Scharsterbrug.
Op 9 april probeerden 13 mannen van de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (N.B.S.) van Doniawerstal de brug in Scharsterbrug te veroveren op een tiental Duitse bewakers. De Duitsers werden overmeesterd waarbij één van hen werd neergeschoten. De N.B.S. dacht hij gedood was, maar dat bleek anders te zijn toen uitgerekend hij er in slaagde om een andere groep Duitsers te waarschuwen.
Deze groep bevond zich op een nabijgelegen patrouilleboot. Met de zware wapens van deze boot openden de Duitsers vervolgens het vuur. De N.B.S.’ers zagen daardoor geen kans meer om de brug definitief te veroveren en trokken zich terug. Door het Duitse vuur vielen in het dorp verschillende slachtoffers. Waaronder één dode. In de dagen daarna was het dorp toneel van colonnes Duitse soldaten die zich richting Lemmer terugtrokken met als doel om van daaruit de oversteek naar Noord-Holland te maken. Scharsterbrug was voor de Duitsers in deze dagen dus erg belangrijk.Op 15 april waren de Canadezen zo dichtbij dat de Duitsers besloten om de brug op te blazen. Maar zij trokken zich daarna niet terug. De Scharster-Rijn was één van de laatste belangrijke hindernissen op weg naar Lemmer. En in Lemmer bevonden zich nog enkele honderden Duitsers die naar Noord-Holland wilden. Het dorp moest dus verdedigd worden.
De eerste confrontatie met de Canadezen vond al die dag plaats.
Joure was zonder slag of stoot bevrijd. In een poging om een zuidelijke route naar Sneek te vinden stuitten 7th Reconnaissance Regiment Duke of York’s Royal Canadian Hussars op de opgeblazen brug in Scharsterbrug. De Duitsers namen de Canadezen onder vuur. De Canadezen maakten echter korte metten met de Duitsers aan hun kant van het water en trokken zich daarna terug.
De resterende Duitsers verschansten zich in de Hollandia zuivelfabriek, enkele huizen en boerderijen en in schuttersputjes langs de weg. Hier hadden ze een goed uitzicht op de weg naar Joure. Het lokale verzet speelde een belangrijke rol bij het verkennen van de Duitse posities. Hierbij kwam één van hen, Richard Jung, om het leven.
Nadat was vastgesteld dat de Duitsers zich ook in de Hollandia fabriek bevonden, openden de Canadezen op 16 april het vuur met mortieren en geschut. De rest van de dag werd er over en weer geschoten. Twee voertuigen van de Cameron Highlanders of Ottawa werden geraakt door een stuk luchtafweergeschut. Daarbij raakten vier Canadezen gewond. Daarna maakte een aanval van het Régiment de la Chaudière een einde aan de Duitse tegenstand in Scharsterbrug. Hierbij sneuvelde Lance Corporal Lucien Potvin.
Na de strijd was er geen sprake van een feeststemming in het dorp. De aanblik op Scharsterbrug na de gevechten was vreselijk. De destijds zesjarige Otto Haitsma herinnerde zich: ‘kapot geschoten huizen, smeulende resten van stallen en boerderijen, zwartgeblakerde opgezwollen dode koeien en paarden met opengesperde ogen en vlakbij de melkfabriek een hoop lichamen zonder armen of benen en weggeschoten hoofden in bloed doordrenkte flarden van uniformen’.
De bevrijding van Scharsterbrug opende de weg naar Lemmer. De Canadese engineers bouwden op 17 april een Bailey brug naast de verwoeste brug. Lemmer kon dezelfde dag worden bevrijd.
-
