De Vis fontein voor Stavoren - Mark Dion

De zee geeft, de zee neemt. Stavoren, ooit een rijke Hanzestad, kan erover meepraten. Overstromingen, zeehandelsoorlogen, een haven die verzandde: meermalen verviel de stad tot armoede. Maar telkens richtte ze zich op en brachten zeevaart en visserij nieuwe welvaart. Volksverhalen als ‘de Vrouwe van Stavoren’ vertellen van dat wisselvallige lot. 

Volksverhalen als ‘de Vrouwe van Stavoren’ vertellen van dat wisselvallige lot. ‘De Vis fontein voor Stavoren’ voegt daar een nieuw verhaal aan toe, met een knipoog naar een symbolische prent van Pieter Bruegel de Oude: ‘Hoe grote vissen kleintjes eten!’ We zien hoe de enorme open muil van een machtige vis ons langs de watersproeiende lippen naar binnen lokt. Wie ontsnapt in Stavoren de dans?

Mark Dion (Verenigde Staten, 1961) woont in New York. Het veelzijdige oeuvre van Mark Dion is één groot onderzoek naar de manier waarop officiële instituties ons begrip van de geschiedenis, de kenniswetenschap en de natuur vormen en bepalen. Dion duikt daarvoor diep in de geschiedenis van een onderwerp of een locatie en haalt daar als een archeoloog allerlei verborgen aspecten uit tevoorschijn die hij op zijn eigen manier ordent en rangschikt, vaak in ‘Wunderkammer’-achtige installaties. Dat leidt vaak tot verrassend nieuwe inzichten. Dions werk is humorvol, maar kent ook scherpe kantjes, vooral als het onze omgang met het dierenrijk betreft. Zo gaf hij in 2016 met zijn installaties voor het Drents Museum de jacht er kolderiek maar stevig van langs. Dion heeft vele internationale projecten en tentoonstellingen op zijn naam en grote musea als het MoMa in New York en de Tate Gallery in Londen bezitten werk van hem.