Marboei MB33
Sânmar
de boten houden zich stil tot het eiland hen gevonden heeft in hun dromen ontwerpen ze het land voelen hoe hun tenen het zand raken zien hoe een schildpad rechtsomkeert maakt in hun hoofd ontwaakt het vermoeden van een stad
Neem alvast een kijkje
Voor de boeg
de boten houden zich stil
tot het eiland hen gevonden heeft
in hun dromen ontwerpen ze het land voelen hoe hun tenen het zand raken
zien hoe een schildpad rechtsomkeert maakt
in hun hoofd ontwaakt het vermoeden van een stad
ze zien waar een groep vogels naar rechts beweegt hoe het water zijn golven verdeelt
stapels wolken het eiland verraden
ze staan rechtop zodat de wind door hen heen kan waaien omdat er niets meer is wat tegenhoudt
Geschreven door: Saskia Stehouwer
Poëtische ankerplaats
MB33 is een Marboei die in de Sânmar (Zandmeer) - een meer tussen Workum en Gaastmeer - ligt.
Deze boei is een poëtische ankerplaats op het Friese water en is verbonden aan bovenstaand gedicht van dichteres Saskia Stehouwer. Het gaat over de locatie: de Sânmar.
Marboei
Een MarBoei is een boei van kunststof met een groot oog bovenop. Door het oog kun je een touw steken, om zo je boot vast te leggen. Het aanmeren aan een MarBoei is gemakkelijk, er hoeft maar één lijntje te worden vastgemaakt. Je mag er maximaal 24 uur blijven liggen, hier geniet je van volop privacy! Aan zo'n boei kunnen zowel grote en kleine schepen afmeren. Iedereen kan dus met een gerust hart afmeren aan een Marboei. Het aanleggen bij een Marboei is wel iets anders dan aan de wal. Dit in verband met wind. Bekijk dit filmpje met instructies.
Op het Zandmeer meerdere marboeien te vinden. Meer plekken en informatie over de MarBoei vind je hier: Marboei - Locaties
Hier vind je de boei:
- Longitude 5.50347
- Latitude 52.96497
-
De bevrijding van Friesland 1
De bevrijding van Friesland 1
Nadat de geallieerde luchtlandingstroepen in september 1944 bij Arnhem waren verslagen duurde het nog tot maart 1945 voordat de geallieerden weer in het offensief gingen. Daarna ging het echter snel. De Duitse troepen in Gelderland en Overijssel waren ernstig verzwakt en de overmacht was groot. Gesteund door een effectief Fries verzet werd Friesland uiteindelijk in een hoog tempo bevrijd.
Begin april werd duidelijk dat de bevrijding van Friesland nabij was. Hoewel de provincie niet zoals andere delen van Nederland te kampen had gehad met een echte Hongerwinter, waren er wel grote tekorten aan bijna alles. En de terreur van de bezetter werd almaar groter. Hierdoor werd ook het verzet tegen de bezetter steeds sterker. De strijd tussen beide was begin 1945 harder dan ooit tevoren.
In Friesland waren de zogenoemde Knokploegen (KP) verantwoordelijk voor de meeste verzetsdaden. Maar er waren ook andere groepen. Op bevel van de Nederlandse regering in Londen werden al deze groepen samengevoegd in de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten (N.B.S.). In Friesland gebeurde dit op 12 december 1944.
Met de N.B.S., in de volksmond aangeduid als de BS, kreeg het gewapende verzet een organisatie met een duidelijke structuur. Het was de bedoeling dat de N.B.S. ook een rol zou spelen bij de aanstaande bevrijding. Daartoe werden verzetsgroepen vanaf het najaar van 1944 voorzien van wapens. Deze werden vanuit de lucht gedropt. Op 8 april zond Radio Oranje de boodschap ‘De fles is leeg’ uit. Dit was het sein voor de NBS om 36 uur later te beginnen met de uitvoer van sabotageacties. Het doel was om het de Duitsers zo moeilijk mogelijk te maken om zich te verweren tegen de naderende geallieerde troepen.Dat deed het verzet door bruggen en spoorwegen onklaar te maken, vaarwegen te blokkeren en wegen te versperren. De reactie van de bezetter was meedogenloos. Als represaille werden op verschillende momenten en plekken nog tientallen gevangenen gefusilleerd.
Toen de Canadezen op 12 april Friesland eenmaal waren binnengetrokken werden zij uiterst effectief ondersteund door het Friese verzet. Doordat het uitstekend georganiseerd was kon het de Canadezen helpen om belangrijke bruggen in handen te krijgen, beschadigde bruggen te repareren en te adviseren over de meest gunstige route.
Op 18 april was de hele provincie met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd (deze werden eind mei en in juni bevrijd). In vergelijking met andere provincies is er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen werden de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken is, hebben de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding versneld. En het aantal slachtoffers aan geallieerde kant verminderd.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
-
