Jillert Anema bezoekt Museum Heerenveen

eigen wijze

Jillert Anema is bekend geworden als schaatstrainer. Maar eigenlijk is hij gewoon een fysiotherapeut die de geheimen van het lichaam heeft vertaald naar het schaatsen. Dit blad is te klein om de overwinningen van zijn dames en heren in het verleden te noteren, zoveel zijn dat er. Hij doet het allemaal al jaren op zijn eigen wijze, en houdt daar aan vast. Omdat het overwinningen oplevert. En hij wil graag winnen, want "dat is dochs sport." En musea?

Fysiotherapeut

Jilllert Anema zelf heeft een geschiedenis in de sport: schaatsen, skeeleren en wielrennen. Anema is echter eerzuchtig en hij kreeg door dat hij niet een winnaar was. Ook niet toen hij van de langebaan doorschoof naar de marathon. Dus legde hij zich toe op zijn studies fysiotherapie en management. En kwam uiteindelijk terecht in het Heerenveense ziekenhuis Tjongerschans. Hij bleef echter de sport trouw en behandelde daarom veel schaatsers. Een fysiotherapeut praat met de schaatsers die hij behandelt. Hij zegt ook tegen een trainer dat de sporter dit en dat moet doen of laten in de toenemende individualisering van de training. En van het een kwam het ander.

Toen Rintje Ritsma zijn eigen weg koos, nam hij Anema mee. En toen bleek dat Ritsma de uitkomsten van de onderzoeken van een lichaam óók kon en kan vertalen in hoe die sporter beter kan worden. En dan volgt Anema's verhaal over watts in het sportlichaam, wat weer wat anders is dan snelheid. En als hij het dan heeft over de vezels die gehandhaafd moeten worden in het lichaam, weet je dat zijn kennis veel verder gaat dan het begrip van een journalist. Zeker als hij begint over dat zwaartekracht minder snel is dan licht, maar toch invloed heeft op de snelheid. Hij zegt Einstein toegepast te hebben in de schaatssport, zonder dat iemand het weet.

Domela

De ouders van Jillert Anema waren niet welgesteld. Misschien daarom wel dat Jillert in de werkkamer van Ferdinand Domela Nieuwenhuis in Museum Heerenveen helemaal tot leven komt. Wát, hij slaat zelfs even met de vuist op tafel! Want Anema heeft één karaktertrek die precies bij Domela past: hij kan niet tegen onrechtvaardigheid. Of tegen onrecht. En dan begint hij een heel betoog over dat in onze rechtspraak de advocaten niet het recht dienen, dat het Openbaar Ministerie dat ook niet altijd doet en dat de rechter het ook beter moet doen. Niemand werkt zuiver. En geld is de baas. Als er een strenge straf moet worden gegeven, dan moet dat ook gebeuren.

Anema gebruikt er veel woorden voor, die allemaal betekenen dat er niet gemarchandeerd mag worden. Dat dat onze kapotte samenleving van nu zou kunnen redden. Hij zuigt de informatie uit de tentoonstelling van Ferdinand Domela Nieuwenhuis helemaal op. De dominee die later als 'ús Ferlosser' poogde om een betere wereld te maken voor de duizenden turfarbeiders, die indertijd als ‘slaven’ werden behandeld door de veenbazen. “Rjocht, dêr hienen dy minsken rjocht op."

Onrecht

Als hij even doorloopt in het museum volgen er weer prachtige verhalen over zijn belevenissen in de schaatssport. En dan kom je vanzelf óók terug bij het onrecht. Daar zit de sport, en zeker de schaatssport boordevol mee. Hij weet: “Elk jier wurdt ien dy’t by ús riidt in bytsje better." Dat heeft hij bewezen. Of hij niet alleen, zo werkt hij nu met Arjan Semplonius. Alleen Jillert Anema geeft nu eenmaal het meeste geluid als je hem op z’n staart trapt en dat gebeurt nog al eens. Andere ploegen en dus de KNSB schuiven hem nog al eens verbaal aan de kant omdat hij ergens onrecht proeft. En dan komt hij in het verweer. “Ik sis wat ik tink, want sa bin ik."