Kerkrestaurant 't Ponkje
Woudsend
Restaurant 't Ponkje biedt u een grote keus aan à la carte' gerechten en ons Ponkje menu, het Ponkje bestaat al meer dan 47 jaar.
Neem alvast een kijkje
Anderen bekeken ook
't Ponkje bestaat al meer dan 47 jaar. Wij hopen dat u van de gerechten, de ambiance en onze gastvrijheid zult genieten en wensen u een "lekker" avondje. In de uitgebreide " Menukaart" bieden wij u een grote keus aan à la carte' gerechten en ons Ponkje menu.
De oude doopsgezinde kerk, waarin 't Ponkje is gevestigd, stamt uit het eind van de 18e eeuw. Dit kerkje is een z.g. schuilkerk of vermaning. De volgelingen van Menno Simons (1496-1561) hebben het gebouwtje in 1969 verkocht en toen is er dit gezellige Eethuisje van gemaakt.
't Ponkje is het Friese woord voor kerkenzakje. Het kerkinterieur is zoveel mogelijk bewaard gebleven, zoals kerk- en kerken raadsledenbanken, de kraak, de orgelgaanderij, het klankbord van de preekstoel en de kerkenzakjes.
Eens per jaar, op de 1ste adventsdag, komt de doopsgezinde gemeente uit Zuidwest Friesland bij ons in 't Ponkje voor een traditionele kerkdienst.
Op dit moment is het mogelijk om een privé diner te hebben in het museumhuisje in Woudsend. Mocht u privé elders willen dineren, neem contact op en vraag naar de mogelijkheden.
Hier vind je Kerkrestaurant 't Ponkje
't PonkjeFermaningsteech 1
8551 SP Woudsend Plan je route
vanaf jouw locatie
-
De bevrijding van Friesland 2
De bevrijding van Friesland 2
Op 18 april was de hele provincie Friesland met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd. In vergelijking met andere provincies werd er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen waren de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken was, versnelden de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding. En het beperkte het aantal slachtoffers aan geallieerde kant.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
Veel Duitse militairen maakten zich uit de voeten in de richting van het westen van het land. Harlingen, Makkum en Lemmer werden verzamelplaatsen voor zich terugtrekkende Duitse troepen. Van daaruit probeerden ze per boot over het IJsselmeer of via de Afsluitdijk richting Noord-Holland te ontkomen. Ook de Waddeneilanden werden een toevluchtsoord voor collaborateurs en Duitse militairen. Hier liet de bevrijding langer op zich wachten.
Op Terschelling werden de laatste Duitse troepen op 29 mei ontwapend door een Brits artillerieregiment. Twee dagen later staken de Britten van Terschelling over naar Vlieland en was ook de bevrijding van dat eiland een feit. Ameland was op 3 juni bevrijd.
Op Schiermonnikoog had het personeel van het beruchte Scholtenhuis, het SD-hoofdkwartier in Groningen, zich gevestigd. Na hun vertrek op 31 mei vierde het eiland feest, ondanks de zeshonderd nog aanwezige bezettingstroepen. Pas op 11 juni vertrokken de laatste Duitse militairen van Schiermonnikoog en was Friesland helemaal vrij.
De meeste Canadese eenheden die Friesland hadden bevrijd, zetten na 18 april de strijd voort in Groningen en Noord-Duitsland. Hun oorlog eindigde op 8 mei 1945 toen de overgave van alle Duitse strijdkrachten van kracht werd.
