Der Hafen von Stavoren
Stavoren
Handel, Fischerei und Freizeitfreuden – all das findet man hier vereint. Stavoren hat eine einmalige Lage: Die Stadt ist von drei Seiten vom IJsselmeer umringt.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
-
E-bike oplaadpunt - Veerboot Stavoren - Enkhuizen
E-bike oplaadpunt - Veerboot Stavoren - Enkhuizen
Handel, Fischerei und Freizeitfreuden – all das findet man hier vereint. Stavoren hat eine einmalige Lage: Die Stadt ist von drei Seiten vom IJsselmeer umringt. Die neue Johan-Friso-Schleuse ist gewissermaßen das Eingangstor zu einem entspannten und deshalb äußerst beliebten Bootsurlaub in Friesland. Hier herrscht immer geschäftiges Treiben.
Auch die alte Seeschleuse im alten Hafen kann immer noch besichtigt werden. Sie gewährt den Zugang zur Stadt und stammt aus dem Jahre 1576. Jahrhunderte lang war diese Schleuse von großer Bedeutung für die Frachtschifffahrt aus dem Hinterland. Die Schleuse wurde daher nicht nur von der Stadt, sondern auch von den Gemeinden aus der Umgebung instandgehalten. Durch den Bau der Johan-Friso-Schleuse (1966) an der Südseite der Stadt verlor die alte Schleuse ihre Funktion. Zu besonderen Anlässen wird sie aber immer noch in Gang gesetzt. Im Handbetrieb. Unweit der Schleuse hat man der Frau von Stavoren ein Denkmal gesetzt. Zur allgemeinen Warnung, dass Hochmut vor dem Fall kommt.
Führt Ihr Weg weiter „seewärts“? Dann gelangen Sie in den Fischereihafen. Farbenfrohe neue Häuser sind den historischen Hafenfronten nachempfunden und wecken Erinnerungen an Kopenhagen. Wo einst die Stavorener Jollen – jene für die Zuiderzee-Fischerei typischen Holzboote – lagen, haben nun moderne Fischkutter aus Stahl ihren Heimathafen.
Auf der Hafenmole finden Sie die prächtigen Hafenlaternen aus dem Jahr 1884: eine rote und eine grüne, beide mit bemerkenswerter Ästhetik. Hier steht auch der Leuchtturm von Stavoren: ein hoher gusseiserner Turm mit neogotischen Paneelen. An der Spitze des Turms befindet sich ein Lampenhaus. Einen identischen Leuchttürme findet man immer noch auf der Insel Wieringen bei Den Oever. Der 15 Meter hohe Turm kann leider nicht besichtigt werden. Aber man kann ihn natürlich von weitem fotografieren. Und das lohnt sich auch.
-
Buitenhuis Zonneroos - Vakantiehuis Zonneroos
Buitenhuis Zonneroos - Vakantiehuis Zonneroos
-
Noorderbegraafplaats
Noorderbegraafplaats
Vijftien geallieerde vliegers en vijftien verzetsslachtoffers vinden hun laatste rustplaats op de Noorderbegraafplaats in Leeuwarden. Ook worden er tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna 450 gesneuvelde Duitse militairen begraven. Hun stoffelijke resten worden in 1958 overgebracht naar de Duitse oorlogsbegraafplaats Ysselsteyn.
Kort na het begin van de bezetting wordt de Noorderbegraafplaats aan het Leeuwarder Schapendijkje in gebruik genomen als militair ereveld. De eerste teraardebestelling van Duitse oorlogsdoden vindt er op 9 augustus 1940 plaats. Bij de bevrijding liggen op het Ehrenfriedhof bijna 450 Duitse militairen, die in 1958 collectief worden overgebracht naar de Kriegsgräberstätte Ysselsteyn bij Venray.
Het aantal geallieerde militairen dat vanaf juli 1941 op de begraafplaats een laatste rustplaats krijgt is qua aantal veel geringer. Nu nog liggen dertien Engelsen en twee Nieuw-Zeelanders begraven onder een rij karakteristieke witte headstones op regel 23 van de 2e afdeling. Oorspronkelijk waren er meer geallieerde oorlogsgraven. Twee Amerikanen en een Canadees zijn na de bevrijding herbegraven op de erevelden in Margraten en Holten.
In alle nu nog aanwezige geallieerde oorlogsgraven zijn bemanningsleden van vliegtuigen begraven. Van hen zijn alleen David Kay Foster en Robert Stanley Ling in de gemeente Leeuwarden gesneuveld. Hun Mosquito jachtbommenwerper stort op 28 mei 1944 neer op het vliegveld na een beschieting door luchtafweergeschut. De overige vliegeniers komen om een andere reden op de Noorderbegraafplaats terecht. Albert Hayes, Len Townrow en Michael John Boyle worden alle drie zwaargewond overgebracht naar het Bonifatiusziekenhuis en sterven daar ondanks de goede zorgen van de Duitse medische staf.
Jarenlang onderzoek door de Stichting Missing Airmen Memorial Foundation (SMAMF) in samenwerking met de Bergingsdienst van de Koninklijke Luchtmacht achterhaalt de identiteit van de zes gesneuvelden in het eerste graf. Het gaat om de bemanning van Wellington R1397. Het vliegtuig stort op 25 juli 1941 bij Boazum neer na een luchtaanval op Emden en is het eerste toestel dat crasht op het Friese vasteland. In 2015 zijn in aanwezigheid van nabestaanden twee nieuwe grafstenen met de namen van de bemanning door een legerpredikant ingezegend. De oude, naamloze, steen is nog te bezichtigen in het Fries Verzetsmuseum.
Ook liggen er vijftien verzetsslachtoffers begraven op de Noorderbegraafplaats, op een speciaal daarvoor ingericht ereveld. Op de grafmonumenten staat de tekst:
‘Fallen yn ‘e striid tsjin ûnrjocht en slavernij - dat wy yn frede foar rjocht en frijdom weitsje’
‘Gevallen in de strijd tegen onrecht en slavernij, opdat wij in vrede voor recht en vrijheid waken.’
Het meest in het oog springend zijn de drie zij aan zij geplaatste monumenten van de broers Mark, Klaas en Hyltje Wierda, die op 11 april 1945, enkele dagen voor de bevrijding, werden gefusilleerd bij Dronrijp.
De oorlogsgraven op de Noorderbegraafplaats zijn geadopteerd door vijf scholen uit Leeuwarden, die elk jaar op 15 april een herdenking organiseren.
Ook achter de grafmonumenten voor de Joodse familie Suskind (graf 03/-/24 /04) gaat een tragisch oorlogsverhaal schuil. MTS-leraar Willy Süskind stapte samen met zijn vrouw en zoon uit het leven, één dag na de Duitse inval in Nederland.
Helemaal achter op de begraafplaats herinnert een bijzonder grafmonument eveneens aan een oorlogsdrama. Het beeld van een treurende vrouw is geplaatst op het graf van Johanna Wilhelmina te Winkel en haar zoontje Hans, beiden slachtoffer van afgedwaalde bommen op de Julianastraat in 1942 (graf 04/1b/10).
