De Helling
Heeg
De Helling, de werf aan de Syl, kent al een lange geschiedenis van scheepsbouwactiviteiten. In 1858 komt de werf in handen van de familie Visser. De schepen en palingaken werden toen hier gebouwd en onderhouden.
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Das könnte dich auch interessieren
De Helling, de werf aan de Syl, kent al een lange geschiedenis van scheepsbouwactiviteiten. In 1858 komt de werf in handen van de familie Visser. De schepen en palingaken werden toen hier gebouwd en onderhouden.
Het huis is uit 1699, maar waarschijnlijk was toen al 100 jaar de helling op die plek gevestigd. In 1858 kocht familie Visser, bekend van de Palinghandel op Londen, de werf. Het ging om “een scheepstimmerwerf met timmerschuur, riethok en twee hellingen benevens een huizinge met erve en twee bleeken”.
Vanuit de woning van de Vissers’ familie ‘Siet u Self’ aan de overkant, kon men letterlijk een ‘oogje in het zeil’ houden.
Op de werf vond onderhoud plaats aan hun schepen. Deskundigheid staat daarbij voorop. Schade moest snel worden hersteld van deze grote zeegaande palingaken. Ook worden er verschillende schepen en palingaken gebouwd. Door de jaren heen vonden er uitbreidingen en overnames plaats.
Tegenwoordig ligt hier de replica Palingaak Korneliske Ykes II aangemeerd.
-
De bevrijding van Friesland 2
De bevrijding van Friesland 2
Op 18 april was de hele provincie Friesland met uitzondering van de Waddeneilanden bevrijd. In vergelijking met andere provincies werd er in Friesland weinig gevochten. Over het algemeen waren de paar duizend Duitse troepen, die Friesland niet hadden kunnen ontvluchten, door de Canadezen relatief snel verslagen.
De commandant van de Royal Canadian Dragoons, Lieutenant Colonel Landell, prees de acties van het verzet door te stellen ´Friesland liberated herself´. Hoewel dat wellicht wat overtrokken was, versnelden de acties van het Friese verzet zonder meer de bevrijding. En het beperkte het aantal slachtoffers aan geallieerde kant.
Bij confrontaties met Duitse troepen en hun Nederlandse handlangers verloren zeker 31 verzetsmensen hun leven. Aan geallieerde kant sneuvelden tenminste elf Canadezen en één Fransman. Bij de gevechten en beschietingen vielen ook tientallen burgerslachtoffers. Het aantal slachtoffers aan Duitse kant is niet bekend, maar vermoedelijk liep dat aantal in de honderden. Met 320 vernielde en 4000 beschadigde woningen en 80 vernielde bruggen was Friesland materieel de minst beschadigde provincie van Nederland.
Veel Duitse militairen maakten zich uit de voeten in de richting van het westen van het land. Harlingen, Makkum en Lemmer werden verzamelplaatsen voor zich terugtrekkende Duitse troepen. Van daaruit probeerden ze per boot over het IJsselmeer of via de Afsluitdijk richting Noord-Holland te ontkomen. Ook de Waddeneilanden werden een toevluchtsoord voor collaborateurs en Duitse militairen. Hier liet de bevrijding langer op zich wachten.
Op Terschelling werden de laatste Duitse troepen op 29 mei ontwapend door een Brits artillerieregiment. Twee dagen later staken de Britten van Terschelling over naar Vlieland en was ook de bevrijding van dat eiland een feit. Ameland was op 3 juni bevrijd.
Op Schiermonnikoog had het personeel van het beruchte Scholtenhuis, het SD-hoofdkwartier in Groningen, zich gevestigd. Na hun vertrek op 31 mei vierde het eiland feest, ondanks de zeshonderd nog aanwezige bezettingstroepen. Pas op 11 juni vertrokken de laatste Duitse militairen van Schiermonnikoog en was Friesland helemaal vrij.
De meeste Canadese eenheden die Friesland hadden bevrijd, zetten na 18 april de strijd voort in Groningen en Noord-Duitsland. Hun oorlog eindigde op 8 mei 1945 toen de overgave van alle Duitse strijdkrachten van kracht werd.
