Nynke de Jong neemt je mee naar het Fries Scheepvaartmuseum
Podcastmaakster en schrijfster Nynke de Jong is dol op culturele uitjes, en probeert die liefde ook over te brengen op haar drie kinderen van 7, 5 en 3. Maar welk museum moet je dan bezoeken?
“Als ik tegenwoordig naar een museum ga, wil ik alleen naar musea waar ze kinderen ook de ruimte geven. Al heb ik mijn eigen kinderen helemaal niet eens bij me: als musea weten hoe ze de jongsten moeten boeien en raken, lukt ze dat bij de ouderen ook, is mijn ervaring. En daarom ging ik naar het Fries Scheepvaartmuseum in Sneek, om te kijken hoe kindvriendelijk ze daar zijn."
"Duurt dit nog lang?"
“Van de keren dat mijn ouders mij vroeger meesleepten naar een museum, kan ik me alle keren nog levendig herinneren. Ik weet nog precies hoe ik zuchtend achter hen aanliep. Ik kan me nog precies voor de geest halen hoe ik telkens op zoek ging naar een bankje op om te zitten, om het wachten te verzachten. Ik hoor me nog vragen: ‘Duurt dit nog lang?’ en ‘Waarom is dit interessant, dan?’ roepen. Alsof het gisteren was. Ik weet het allemaal nog goed, want het was allemaal saai. Het waren de jaren negentig van de vorige eeuw, en uitzonderingen daargelaten waren de musea waar wij terechtkwamen niet ingericht op kinderen. Musea waren voor grote mensen die het niet erg vonden om hun klagende kroost achter zich aan te slepen.”
Eerst de kinderen paaien
“Gelukkig weten anno 2023 alle goede, leuke musea inmiddels dat, als je de volwassen naar je museum wilt lokken, je eerst de kinderen moet paaien. Wanneer er voor de kleinsten genoeg te zien, te doen, te speuren en te ontdekken is, geeft dat de grootsten de tijd en ruimte om zelf iets te bekijken. Een speurtocht door het museum houdt de kinderen rustig, zodat jij tenminste je audiotour kunt verstaan en er niemand vraagt wanneer we nou eindelijk naar de museumwinkel gaan.”
“ Als je ze in hun jeugd weet te grijpen, komen ze als ze volwassen zijn hopelijk ook sneller terug ”
Heen en weer rennen
“Van de afgelopen keren dat ik in een museum was, kan ik me dus vooral de keren herinneren dat mijn kinderen lol hadden. Dat waren ook de musea die zich niet presenteerden als serieuze plaatsen waar je alleen met je stem op condoleance-volume mocht praten, maar waar alle ruimte was voor een beetje heen en weer rennen, waar vragen hardop gesteld mochten worden, waar er van alles te voelen en te doen was. Je kunt hele serieuze kunstwerken prima tonen in een ruimte die niet zo serieus aandoet. Daar wordt dat kunstwerk echt niet minder mooi van.”
Kijken met kinderogen
“En daarom kom ik zo graag in het Fries Scheepvaartmuseum. Omdat ze daar heel goed met kinderogen naar hun collectie hebben gekeken, en dat de premisse van het hele museum helemaal terugkomt in de speciale zaal voor de jongsten. De kinderen kunnen er timmeren, een skûtsje trekken, kijken hoeveel turven ze hoog zijn, en als ze daar even geen zin in hebben, kunnen ze ook gewoon met de duplo spelen. En als zij met hun ouders de rest van het museum door moeten, kunnen ze zich focussen op de speurtocht, terwijl de grote mensen leren over de Elfstedentocht of de enorme hoeveelheid zeilboten die er meedoen aan de Sneekweek.
Ik wil alleen nog naar musea die snappen hoe je kinderen enthousiasmeert. Want als je ze in hun jeugd weet te grijpen, komen ze als ze volwassen zijn hopelijk ook sneller terug. Met hun eigen kinderen, wellicht.”
-
Alle musea
-
Alle museum blogs